Wat is nagelschimmel?
Nagelschimmel
Nagelschimmel gedijt het beste in een warme en vochtige omgeving. Daarom zijn meestal de teennagels aangetast en zelden de vingernagels.
Schimmelsporen kunnen worden overgedragen tussen mensen onderling of van dieren op mensen. Deze sporen zijn zeer resistent. Ze kunnen weken overleven op handdoeken, badmatten, houten latten en andere vloeren, en nog steeds besmettelijk blijven voor de mens.
In de regel loopt men de infectie op in openbare baden, sauna’s, fitness studio’s of douches en vooral in sportkleedkamers.
Belangrijke factoren in het ontstaan van de nagelschimmel zijn bijvoorbeeld de vochtigheid in de schoenen als gevolg van toegenomen transpiratie (vooral in sportschoenen), bloedsomloopproblemen bij diabetici of door trombose. De fysieke druk die wordt veroorzaakt door dichte schoenen vermindert de defensieve kracht van de huid en nagels en vergroot daarmee de kans op infectie.
In de VS heeft ongeveer 7-10% van de bevolking een of andere vorm van nagelschimmel, in Nederland ligt het cijfer hoger dan 12%.
In de meeste gevallen zijn zowel de nagel als het nagelbed beïnvloed. In de regel betekent dit geel/bruine verkleuring van het nagelbed en de onderkant van de nagel zelf, samen met een verdikking van de nagel en vaak brokkelige nagels. Als het een draadschimmelinfectie is begint de verkleuring onder de punt van de nagel. Een gistinfectie begint in de huid rond de nagels. Een geïnfecteerd nageloppervlak wordt gekenmerkt door witte vlekken op een bruine of grijze ondergrond.
De diagnose is meestal met het blote oog te stellen. Als een infectie vermoed wordt, maar niet zichtbaar is, , kan de nagel worden gekleurd en bestudeerd onder een microscoop, waardoor de schimmel zichtbaar wordt. Met een monster van de nagel kan men een schimmelcultuur cultiveren, waarmee het schimmel-type kan worden geïdentificeerd.
